Πώς με βοηθά η yoga, να ελέγχω το ανθρώπινο λογισμικό

H yoga instructor Κατερίνα Γεωργοπούλου, μάς μυεί στον κόσμο της yoga, αναλύοντας το δικό της format και τρόπο σκέψης, λίγο πριν ξεκινήσουμε να αναλύουμε τις βασικές αρχές της ιδιαίτερης αυτής άσκησης.

H yoga μου έμαθε να ελέγχω το ανθρώπινο λογισμικό, να βασίζομαι στη δύναμη της επιθυμίας, στην αντικειμενική πραγματικότητα και όχι στις virtual πιθανότητες που η ίδια μου η νόηση παράγει, να ζω με συνειδητότητα και όχι χαμένη σε έναν λαβύρινθο σκέψεων και συναισθημάτων. Η γιόγκα μου έμαθε να αποβάλλω το στρες και να είμαι ευτυχισμένη.

Έρευνες αποδεικνύουν πως καθημερινά το μυαλό μας παράγει 2.500-3.000  περίπου σκέψεις. Ένα εργοστάσιο άλλοτε λογικών και άλλοτε παράλογων εικόνων και συνομιλιών. Αν παρατηρήσετε λεπτομερώς την κάθε σας σκέψη θα συνειδητοποιήσετε πως οι περισσότερες από αυτές είναι σχεδόν άχρηστες και περνούν ασυνείδητα με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Απλές λέξεις, σχόλια, άλλες φορές σαφείς διάλογοι, άλλοτε αναπάντητες ερωτήσεις. Με απώτερο στόχο την προσωπική αναγνώριση, την κοινωνική καταξίωση, την επαγγελματική επιτυχία ή έστω την κατάκτηση την πολυπόθητης προσωπικής ευτυχίας ο ανθρώπινος νους παράγει το δικό το λαβ στόρυ και μοτίβα κινήσεων και στρατηγικής προς αυτό.

Πιο απλά ένας άνθρωπος όταν επιθυμεί κάτι σκέφτεται πως θα το κάνει δικό του και ο νους ξεκινά να ονειρεύεται βάζοντας μπροστά, σχεδόν ταυτόχρονα με το ερέθισμα της επιθυμίας, την διαδικασία της υλοποίησης. Με απαρχή τις γνώσεις και την εμπειρία που έχει αποθηκεύσει ο εγκέφαλος διαγράφονται εξελικτικά οι πιθανές εκδοχές και εκείνα τα σενάρια με τα οποία ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπος. Αρχικά δεδομένης της επιθυμίας και της εγγενούς μας θέλησης για επιτυχία φαντασιωνόμαστε την πιο fancy version της πορείας μας, ωστόσο όσο ο χρόνος κυλά ο φόβος της αποτυχίας δημιουργεί στρες και τα πιθανά σενάρια λάθους άγχος, το οποίο μετατρέπεται με ταχύτητες φωτός σε μία υπέροχη βόμβα αυτοκαταστροφής.

Το μαγικό στη ζωή είναι να μπορέσεις να κάνεις pause εκείνη ακριβώς τη στιγμή που σταματάει η αναπνοή σου και να μελέτησεις την διαδικασία του προσωπικού κρασαρίσματος σαν εξωτερικός παρατηρητής. Ωστόσο ακόμη και αν τώρα αποστηθίσουμε την παραπάνω ενθουσιώδη πληροφορία, αν δεν αντιληφθούμε εμπειρικά την αίσθησή της τόσο στο φυσικό σώμα όσο και στη νοητική διαδικασία τη στιγμή του ασυνείδητου αυτομπλοκαρίσματος, η πληροφορία θα παραμείνει νοητική και κάποια στιγμή ενδέχεται να ξεχαστεί.

Γι΄αυτό χρειάζεται εβδομαδιαία βιωματική εμπειρία αυτοπαρατήρησης και επαναπροσδιορισμου ένα καθημερινό προσωπικό πείραμα που σου επιτρέπει να αυτοαξιολογείσαι απορρίπτοντας τις αγχωτικές λειτουργίες. Απορρίπτοντας μέσα από την παρατήρηση ό,τι δηλαδή σε μπλοκάρει. Βέβαια δεδομένου ότι στον δυτικό κόσμο μεγαλώσαμε με μία αέναη επιθυμία χρυσής αριστείας είμαστε καταδικασμένοι a priori να δηλώνουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα burn out. Γιατί πολύ απλά τίποτε και ποτέ δεν είναι αρκετό.

Στην καθημερινότητά μας η αλήθεια είναι πως θέλουμε μονίμως να γίνουμε κατι άλλο ποιος δηλώνει πως είναι ευχαριστημένος με όσα ήδη έχει, με όσα ήδη είναι; Προσωπικά ως τώρα έχω γνωρίσει ένα μονο άτομο και ας ερχομαι καθημερινά σε επαφή με αρκετά. Οι περισσότεροι θέλουμε να γίνουμε κάτι ακόμη, να αλλάξουμε κάτι ακόμη στη ζωή μας, να αγοράσουμε κάτι, θέλουμε να ψηλώσουμε, να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά να παρουμε αύξηση και μπορώ να απαριθμήσω και άλλα τόσα.

Όταν βρεθείς σε ένα αυθεντικό μάθημα γιόγκα θα ακούσεις πολλές φορές να επαναλαμβάνονται σανσκριτικά τσιτάτα που ακόμη και αν εχεις μάθει την μετάφρασή τους η ουσία τους σου ξεφεύγει. Μου πήρε χρόνια πρακτικής για να αντιληφθώ την βαθειά έννοια απλών, μα τόσο φιλοσοφημένων φράσεων από τη βίβλο των γιόγκις, τα σούτρας.

Για παράδειγμα, Sthira sukham asanam, yoga sutras 2.46, σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση το να κάνεις πρακτικη καταβάλλοντας σωματική προσπαθεια με μια κουλ ωστόσο διαθεση. Αυτό θα σου επιφέρει αρχικά αίσθηση αρμονίας στο σώμα και στο νου, ακόμη πιο απλά… Για να μείνεις καπου και να είσαι παραγωγικός και happy χρειάζεσαι να νιώθεις καταρχήν άνεση. Για σκεφτείτε το.

Θα μεταφέρω τώρα σχηματικά στην πρακτική το παραπάνω συμπέρασμα. Όταν ξεδιπλώνεις το mat για να κάνεις γιόγκα προσπαθείς να καταφέρεις να παραμείνεις σε περιέργες για τον δυτικό κόσμο θέσεις.
Μέσα από την προσπάθειά σου λοιπόν να παραμείνεις ακίνητος σε μία άσανα αντιλαμβάνεσαι πως αφού δώσεις μία εντολή στο σώμα αυτό που πρέπει στην ουσία να διαχειριστείς ειναι οι σκέψεις σου και μέσα από τη παρατήρηση της αναπνοής να κοροιδέψεις το μυαλό σου, ούτως ωστε να κάνει log out από αυτές.

Στην αρχή όλα ρέουν φυσιολογικά ωστόσο το μυαλό καθώς το σώμα δυσκολεύεται αρχιζει να αισθάνεται το φόβο της αποτυχίας και με όπλο τον εγωισμό παράγει γρήγορα άπειρες διακαιολογίες για να τα παρατήσεις. Αν καταφέρεις εκείνη τη στιγμη να εκπαιδεύσεις το νου να μένει σταθερός σε μία κάπως απαιτητική για το υποκειμενικο σου επίπεδο θέση, επαναπροσδιορίζεις το ίδιο σου το επίπεδο και σχηματικά, όταν καταφέρεις τελικά να παραμείνεις συνειδητοποιείς πόσες εκατομμύρια φορές έκανες το ίδιο. Πόσες φορές τα παράτησες πριν ακόμη δεις πόσο εύκολα μπορούσες να ξεπεράσεις το εμπόδιο και να περάσεις στο επόμενο level.

Το αποτέλεσμα μέσα από την παρατήρηση δεν είναι απλά η εξέλιξη, αλλά ο έλεγχος στους προσωπικούς διακόπτες τόσο μυοσκελετικά όσο και νευροφυσιολογικά. Η γιόγκα μου έμαθε να μεταφέρω το προγραμμα αυτοπαρατηρησης από το mat στη ζωή. Έτσι έμαθα να με σκανάρω. Να απόδεχομαι την όποια σκέψη, το όποιο συναίσθημά μου, το πρόβλημα και κάπως εκπαιδευσε το νου με τον ίδιο τρόπο που εκπαιδευει καθημερινά το σώμα και την αναπνοή μου
Έτσι όπως μου έμαθε τον έλεγχο και την επιγνωση κινήσεων εξελικτικά με διδασκε να άγομαι και να φέρομαι από μια ρελιστική ουσία και όχι από ψευδαισθήσεις, φόβους και δικαιολογίες. Η γιόγκα έγινε το δικό μου  antivirus program και μου έμαθε να ζω.

Ναι και όλο αυτό μέσα από τον διαλογισμό, τον χαιρετισμό στον ήλιο και μέσα απο την επανάληψη. Enjoy your daily practice yogis! Namaste.