Το 2017 είχα την τύχη να καταφέρω (απαιτούσε φυσική παρουσία κι εγώ βρισκόμουν στο γραφείο 9 ώρες την ημέρα – στην καλύτερη) να παρακολουθήσω το “Triple Certificate in Coaching”, του κολλεγίου ανθρωπιστικών επιστημών ICPS. Eκεί ανακάλυψα τις δεξιότητες και τα δυνατά χαρακτηριστικά που έχει ο καθένας μας. Πίστεψέ με, ούτε που τα φανταζεσαι και αυτή είναι ουσιαστικά και η δουλειά του coaching… Να τα “βγάλει”στην επιφάνεια.
Κάπως έτσι γνώρισα μεταξύ άλλων ενδιαφέροντων προσωπικοτήτων και τον Λευτέρη Κατσιμάνη. Ο Λευτέρης είχε έρθει απλά για μία ενίσχυση στις γνώσεις του, αφού ήδη το life coaching ήταν η βασική του απασχόληση. Έχοντας πάντα, έναν ιδιαίτερα ήρεμο και μεταδοτικό τρόπο, σκέφτηκα πως είναι ο κατάλληλος γι’ αυτό το άρθρο και ιδού όσα έχει να μας πει για το life coaching αλλά και για τον ίδιο.
Σχετικά με το life coaching
Η αλήθεια είναι ότι επειδή είναι μία μεθοδολογία που καλύπτει ένα τεράστιο φάσμα, δεν υπάρχει επίσημος ορισμός. Ούτε καν τα επίσημα διεθνή association δε μπορούν να καταλήξουν σε έναν ορισμό που να αποδίδει ακριβώς τι είναι το life coaching. Ωστόσο, ένας από αυτούς, είναι ότι είναι συνδημιουργία. Αν θα θέλαμε, όμως, συνοπτικά να το περιγράψουμε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι στ’αλήθεια η πιο σύγχρονη μέθοδος υποστήριξης του ανθρώπου στο να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που εμφανίζονται στην καθημερινότητα του, στη ζωή του, στη δουλειά του και γενικώς σε οποιονδήποτε τομέα απαιτείται από τον άνθρωπο να δράσει. Έχει έντονα αυτογνωσιακό χαρακτήρα, δημιουργεί εκείνο το πλαίσιο της αποκατάστασης της σχέσης με τον εαυτό μας και αυτό στο οποίο καταλήγει, είναι για ο,τιδήποτε να έχουμε εμείς το τιμόνι στα χέρια μας. Να καθόμαστε εμείς στη θέση του οδηγού.
Πόσο δεκτικοί είναι Έλληνες στο life coaching
Είναι πολύ πιο δεκτικοί από ό,τι ήταν κάποτε. Το life coaching εμφανίστηκε πριν περίπου 35-40 χρόνια. Στην Ελλάδα έχει περίπου μια 10ετία με πιο έντονη παρουσία και τα τελευταία 4-5 χρόνια έχει γίνει ευρύτερα γνωστό. Πλέον οι άνθρωποι είναι πολύ πιο δεκτικοί. Γενικά, έχει αρχίσει και διαμορφώνεται μία νέα κουλτούρα στην ελληνική πραγματικότητα, όπου οι άνθρωποι ασχολούνται περισσότερο με το να γνωρίσουν, να κοιτάξουν περισσότερο τον εαυτό τους και να επιλύσουν όλα αυτά που τους δυσκολεύουν στη ζωή.
Η διαφορά ανάμεσα σε ένα ψυχολόγο κι έναν life coach
Η διαφορά είναι τεράστια. Καταρχήν δεν είναι ανταγωνιστικές αυτές οι δύο κατευθύνσεις. Η κάθε μία κατεύθυνση εξυπηρετεί το δικό της σκοπό στο δικό της πεδίο. Η ψυχολογία σε οδηγεί στο να ανακαλύψεις πράγματα, αλλά δε σου δείχνει τον τρόπο να τα αξιοποιήσεις. Γι’αυτό και πολλές φορές η δική μου δουλειά αρχίζει εκεί που τελειώνει η δουλειά του ψυχολόγου. Βεβαίως, η ψυχολογία ασχολείται με περιπτώσεις που άπτονται της ψυχοπαθολογίας. To life coaching δεν ασχολείται με την ψυχοπαθολογία. Ασχολείται περισσότερο με την έρευνα της συμπεριφοράς, των δυνάμεων, των πόρων που έχει ο άνθρωπος προκειμένου να τον ευθυγραμμίσει καλύτερα στο να είναι πιο αποτελεσματικός στην επιδίωξη των στόχων του και σε μεγαλύτερη συμφωνία με τον εαυτό του στην καθημερινότητά του. Η διαδικασία της αλλαγής στο coaching συμβαίνει σε ένα περιβάλλον αποδοχής, ελευθερίας, εμπιστοσύνης και εχεμύθειας. Ειναι σημαντικό να νιώθει και να βιώνει αυτός που δέχεται την υπηρεσία του coaching ότι σε αυτό το περιβάλλον και για όσο διαρκεί η συνεδρία, μπορεί να ειναι ο εαυτός του αυθεντικά χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει οτιδήποτε σε κανέναν. Είναι πολύ συγκινητικό για μένα να βλέπω την αλλαγή των ανθρώπων με τους οποίους δουλεύω, να αλλάζουν μπροστά στα μάτια μου. Είναι κάτι που μου δίνει τεράστια χαρά όταν το βλέπω να συμβαίνει και τεράστιο κίνητρο να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω με την καρδιά μου.
Η συμβολή του coaching στην ευτυχία
Για μενα η ευτυχία είναι η συμφωνία με τον εαυτό μας. Αν κάνει ο καθένας ένα flashback στη ζωή του και θυμηθεί ποιες ήταν οι στιγμές που ένιωσε ευτυχισμένος και σκάψει να δει πίσω από αυτές τις στιγμές, ποια ήταν η συνθήκη που επικρατούσε, θα ανακαλύψει ότι ήταν οι στιγμές που κατά λάθος βρέθηκε να είναι σε συμφωνία με τον εαυτό του. Ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος σήμερα, διότι αντί να επιδιώκει τη συμφωνία με τον εαυτό του, επιδιώκει να έχει για να είναι ευτυχισμένος. Ενώ η ευτυχία είναι μία κατάσταση που ξεκάθαρα συνδέεται με το “είμαι”, ο άνθρωπος έχει συνδέσει σήμερα την ευτυχία με το “έχω”, που σημαίνει ότι όσο έχω, είμαι ευτυχισμένος κι όσο δεν έχω δεν είμαι ευτυχισμένος. Είναι, λοιπόν, σε ένα διαρκές ασανσέρ, όπου ανεβοκατεβαίνει ο δείκτης της ευτυχίας του αναλόγως με το τι έχει.
Πώς αποφάσισα να ασχοληθώ με το life coaching
Αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό, τη στιγμή που αναγνώρισα ότι το έκανα ήδη από πολύ μικρή ηλικία. Όταν συνειδητοποίησα ότι είχα φυσική τάση στο να ασχολούμαι με τον άνθρωπο, να τον υποστηρίζω και ότι οποτεδήποτε κάποιος είχε ένα πρόβλημα ή ήθελε υποστήριξη ερχόταν σε μένα. Όταν το αναγνώρισα αυτό στον εαυτό μου, αναζήτησα ποιο είναι το “επάγγελμα” που αντιστοιχεί σε αυτή τη φυσική μου ιδιότητα κι όταν βρήκα το life coaching ένιωσα το απόλυτο καθρέφτισμα, ένιωσα να κουμπώνει πάνω μου και να μπορώ να υπάρξω μέσα σε αυτό με μεγάλη άνεση. Οπότε για μένα το γεγονός ότι ασχολήθηκα με το life coaching ήταν ένα είδος εκπλήρωσης της δικής μου προσωπικής προδιαγραφής. Νομίζω ότι αυτό είναι κι ένας από τους όρους της ευτυχίας σε αυτή τη ζωή. Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να βρει αυτό, έχει εκπληρώσει σε μεγάλο βαθμό την διάσταση της ευτυχίας.
Πώς λειτουργώ εγώ σαν coach
O βαθμός συμμετοχής μου είναι στο 100%. Μπαίνω ολόκληρος στο πρόβλημα. Βέβαια, μπαίνω έχοντας τις δικές μου ασφαλιστικές δικλείδες, αλλά μπαίνω ολόκληρος μέσα στο πρόβλημα που έχει ο άλλος. Δε φοβάμαι να συνδεθώ με τον άνθρωπο. Δε φοβάμαι να εκδηλώσω συναισθήματα εκείνη τη στιγμή και μάλιστα θεωρώ ότι αυτή η σύνδεση έχει μια βαθιά θεραπευτική δράση και για μένα τον ίδιο. Όχι μόνο για τον coachee μου. Θεωρώ ότι αν δεν συμμετέχω ολόκληρος στη διαδικασία που βιώνει ο coachee μου, δε μπορώ να τον βοηθήσω στο 100%. Κι εγώ θέλω να τον βοηθήσω στο 100%. Αυτό που αναζητά ο σύγχρονος ανθρώπος στο coaching Αναζητούμε το νόημα. Η ανθρωπότητα και στη μεγάλη της κλίμακα και στην ατομική της κλίμακα είναι στη φάση της αναζήτησης του νοήματος. Αναζητά τον τρόπο να επανατοποθετηθεί απέναντι στα πράγματα, αναζητά τον τρόπο να κοιτάξει αλλιώς τον εαυτό της και να βρει ένα τρόπο ζωής που να έχει ένα πιο πλούσιο νόημα, γιατί το πραγματικό καύσιμο της ζωής είναι το νόημα. Το νόημα βέβαια είναι προσωπικό για τον καθένα, όμως επειδή είμαστε κοινωνικά όντα, υπάρχουν στιγμές που το δικό μας προσωπικό νόημα συνδέεται με την ευρύτερη συλλογικότητα στην οποία ανήκουμε, με το ευρύτερο νόημα και τότε είναι ίσως η στιγμή που το προσωπικό νόημα φτάνει σε μια μεγαλύτερη ολοκλήρωση. Ωστόσο, το νόημα πρέπει πάντα να ξεκινάει από το πρόσωπο.
Το motto μου
Έχω δύο motto. To ένα αφορά την κοινωνική μου ματιά και το άλλο στο άτομο. Το πρώτο λοιπόν είναι ότι “έφτασε η ώρα των παράξενων ανθρώπων”, παράξενων με την έννοια των ιδιαίτερων ανθρώπων. Κι αυτό το motto έχει προκύψει από μια βαθιά παρατήρηση που έχω κάνει εδώ και χρόνια στην κοινωνία, στα μοτίβα τα κοινωνικά που υπάρχουν και στην κοινωνική συμπεριφορά του ανθρώπου. Και στ’αλήθεια πιστεύω ότι έχουμε φτάσει σε μια εποχή που υπάρχει πλέον ο χώρος, το πεδίο και η ευκαιρία, οι ιδιαίτεροι άνθρωποι να βγουν μπροστά. Κάτι ανάλογο είχε γίνει την εποχή που έχουμε ονομάσει belle epoque. Και το άλλο motto που έχω και αφορά στο άτομο είναι το “γίνε αυτό που είσαι”. Είναι κάτι που το υπενθυμίζω και στον εαυτό μου καθημερινώς. Οι σχέσεις των ανθρώπων ειναι το πιο συχνό αίτημα των coachee μου, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από τη σχέση του με τον εαυτό του. Και στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, αναπαράγουμε τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Όταν λοιπόν, η σχέση με τον εαυτό μας είναι δυσλειτουργική, αυτό έχει σαν φυσική συνέπεια, οι σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας να είναι επίσης δυσλειτουργικές.
Μπορείς να επικοινωνήσεις με τον Λευτέρη Κατσιμάνη στην ηλεκτρονική διέυθυνση: [email protected]