Jai ma σημαίνει νίκη στη μητέρα
Η εγκυμοσύνη είναι δημιουργία, δεν είναι κοινωνικό στερεότυπο, ούτε υποχρέωση, είναι βήμα προς την εξέλιξη και έρχεται μέσα από μια συνειδητή και πάνω από όλα ελεύθερη επιλογή. Η τελευταία κρίση στον πλανήτη ίσως εγείρει έναν επιπλέον προβληματισμό γύρω από τον ασυνείδητο πόθο για εξουσία και προσωπική επιβεβαίωση, εγείρει ίσως ένα πολύ πιο έντονο αίσθημα ευθύνης ως προς τον εαυτό, ως προς τους άλλους και κυρίως ως προς τη νέα γενιά.
Από μια ρομαντική πλευρά η εγκυμοσύνη είναι μία ευκαιρία της γυναίκας να λάβει ενεργό μερος στον δημιουργικό χορό του σύμπαντος. Από μια πιο φυσιολατρική οπτική, η εγκυμοσύνη αδιαμφισβήτητα είναι μια ιερή περίοδος κατά την οποία η μέλλουσα μητέρα συνδέεται με την εγγενή της διαίσθηση. Σε έναν μεγάλο αριθμό μαθητριών μου ένα κλικ επίγνωσης συμβαίνει τόσο απότομα, ωστόσο τόσο φυσικά. Ενστικτωδώς το σώμα με έναν μαγικό τρόπο δελεάζει το μυαλό να στρέψει όλο το ενδιαφέρον προς τα μέσα και να φροντίσει τις σωματικές, συναισθηματικές αλλά και ορμονικές αλλάγες που προκύπτουν. Όταν μία γυναίκα έχει το κουράγιο ν’ αντιμετωπίσει το σκοτάδι ενός παλιού εαυτού και να προχωρήσει πέρα απο την αντανάκλαση στον καθρέφτη, πέρα από την ανασφάλεια και την αμφιβολία, όταν μια γυναίκα αφεθεί σε εκείνη την φωνή που τη συμβουλεύει μέσα της, τότε η μεταμόρφωση είναι ασύλληπτη.
Μεγάλωσα στην ελληνική επαρχία, εκεί έμαθα πως η μητέρα γη για να αλλάζει χρειάζεται φωτιά. Όταν ένας αγρότης θέλει να σπείρει νέα σοδειά, νέο σπόρο καίει το χωράφι του για να δημιουργήσει γόνιμο έδαφος και να υποστηρίξει την αλλαγή. Στην γιόγκα η συνήθεια και ο εθισμός στο παλιό, αντιμετωπίζεται ως ένα σαφές εμπόδιο προς την προσωπική εξέλιξη και η πρακτική για την απελευθέρωση από τον γνώριμο εαυτό, χρειάζεται abhyasa, δηλαδή επίμονη προσπάθεια αλλά και vairagya. H τελευταία λέξη θα σας δυσκολέψει γιατί σημαίνει non-attachment to the result, ωστόσο θα μεταμορφώσει τόσο την περίοδο της εγκυμοσύνης, αλλά κυρίως τον ορισμό του τοκετού.
Ναι η αλήθεια είναι πως για αρκετό καιρό θα χρειαστεί να μεταβάλλεις τη ρουτίνα σου, να χάσεις τις συχνές εξόδους με τις κολλητές σου, να μείνεις μακρυά από την δουλειά σου, να αλλάξεις το size και την γκαρνταρόμπα σου, ωστόσο αυτό που θέλω να υπογραμμίσω με το συγκεκριμένο κείμενο, είναι πως δεν θα χάσεις την χειραφέτησή σου, απλά θα αρπάξεις την ευκαιρία να υποδεχθείς την αλλαγή που θέλεις να δεις αρχικά μέσα σου. Δεν θα την χαρακτηρίσω καλύτερη ή χειρότερη δεν μου αρέσει ο δυισμός, θα την χαρακτηρίσω σίγουρα άγνωστη, σαφέστατα νέα, μα πάνω απ’ όλα διαφορετική.
Ναι η αλήθεια είναι πως για αρκετό καιρό θα χρειαστεί να μεταβάλλεις τη ρουτίνα σου, να χάσεις τις συχνές εξόδους με τις κολλητές σου, να μείνεις μακρυά από την δουλειά σου, να αλλάξεις το size και την γκαρνταρόμπα σου, ωστόσο αυτό που θέλω να υπογραμμίσω με το συγκεκριμένο κείμενο, είναι πως δεν θα χάσεις την χειραφέτησή σου, απλά θα αρπάξεις την ευκαιρία να υποδεχθείς την αλλαγή που θέλεις να δεις αρχικά μέσα σου. Δεν θα την χαρακτηρίσω καλύτερη ή χειρότερη δεν μου αρέσει ο δυισμός, θα την χαρακτηρίσω σίγουρα άγνωστη, σαφέστατα νέα, μα πάνω απ’ όλα διαφορετική.
Η συγκεκριμένη περίοδος δεν ειναι περίοδος κατά την οποία νοσείς, ούτε η ευκαιρία σου να καλλιεργήσεις ένα πιο έντονο εγώ, είναι πολύ περισσότερο η ευκαιρία σου να γίνεις ο συμβολισμός της ανιδιοτελούς αγάπης, της μοναδικής ίσως δύναμης που μπορεί να μεταβάλλει και να ταρακουνήσει ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι η ευκαιρία σου να αντιληφθείς επιτέλους τη δύναμή σου και όχι, το συγκεκριμένο κείμενο δεν είναι μητριαρχικό μανιφέστο. Είναι απλά λέξεις για την πραγματικότητα. Το σώμα σου αν το σκεφτείς μετατρέπεται σε ένα εργοστάσιο το οποίο δημιουργει μέσα σε εννέα μήνες ένα ή και δύο ή και περισσότερα πλάσματα. Πόσο ογκώδες κι εκπληκτικό είναι εξ ορισμού αυτό;
Πολλοί θα σου μιλήσουν για τον τρόπο που πρέπει να κοιμάσαι, τον τοκετό που πρέπει να επιλέξεις, την διατροφή, το γιατρό και βεβαίως τις εξετάσεις, όμως κανείς δε σου μίλησε ως τώρα για την ακριβή αίσθηση των συσπάσεων, για την έκρηξη που συμβαίνει καθημερινά στον οργανισμό σου. Κανείς δεν ανέλυσε ποτέ τον τρόπο με τον οποίο το σώμα σου θα δημιουργεί χώρο για να περάσει το φως που συντηρεί το σύμπαν μέσα σου.
Σου μίλησε άραγε κανείς για τον κύκλο της φωτιάς, σου μίλησε κανείς πώς είναι να φοράς ενα στέμμα από αστέρια; Σύμφωνα με την Catie Atkinson εκείνα τα δευτερόλεπτα του τοκετού, το φυσικό σώμα είναι λες και αφήνει για λίγο τα επίγεια και ταξιδεύει με απερίγραπτη ταχύτητα σε γαλαξίες και ατέλειωτους ουρανούς. Σου είπαν μόνο πως θα ουρλιάζεις από τον πόνο. Εγώ θα έλεγα πως μάλλον είναι η στιγμή που βριχάσαι. Σου είπαν πως θα αιμορραγείς, αλλά δεν ξέρουν πως πια δεν θα φοβάσαι. Σου είπαν ιστορίες και σε έμαθαν να τρέμεις τη γέννα, να απορρίπτεις τη δύναμη σου, να απαρνιέσαι τη φύση σου. Αλλά ως μελλουσα μητέρα είσαι σοφή και πιο δυνατή από τα στερεότυπα και μέσα σου ξέρεις πως ο τοκετός είναι ένα χορός με μια ανώτερη συνειδητότητα από την υλική, ίσως είναι το τραγούδι της ψυχής σου, ίσως η στιγμή σου με το Θεό, ίσως η απόφασή σου να συνεχίσεις ν’ ανεβαίνεις και να προχωράς ακόμη πιο έτοιμη… Διάλεξε εσύ τον τίτλο, άλλωστε θα είναι μοναδικός και απόλυτα δικός σου.
Από την yoga instructor και σύμβουλο wellness Κατερίνα Γεωργοπούλου, που θα βρεις εδώ www.yogacatt.com